Inspanningsincontinentie

Op de leeftijd van 40 tot 60 jaar kun je last krijgen van urineverlies door inspanning, ook wel inspanningsincontinentie of stressincontinentie genoemd. Als je moet lachen, hoesten of wat optilt, verlies je plotseling wat urine. Heel vervelend!

Inspanningsincontinentie kan ontstaan door bijvoorbeeld een (langdurige) bevalling en verslapte bekkenbodemspieren. Soms is de oorzaak een verzakking van de baarmoeder, blaas of endeldarm.  Een kenmerkende klacht van een verzakking is het gevoel dat je continu op een bobbeltje of balletje zit. Ook kun je last hebben van lage rugklachten en vermoeidheid. Opvallend aan verzakkingsklachten is dat ze erger worden in de loop van de dag of na inspanning.

Behandeling

De behandeling van inspanningsincontinentie bestaat in eerste instantie uit fysiotherapie van de bekkenbodemspieren. Als dit onvoldoende helpt volgt vaak een operatie waarbij een ondersteunend bandje onder de plasbuis kan worden geplaatst.

Als je last hebt van verzakking kun je, als de verzakking niet zo ernstig is, een vaginale ring gebruiken. In combinatie met bekkenfysiotherapie kan dat een heel goed resultaat geven. Bij een forse verzakking heeft bekkenbodemfysiotherapie helaas geen effect. Dan behoort een operatie tot de mogelijkheden. Er zijn twee soorten operaties. Bij de klassieke operatie wordt het bestaande bindweefsel van de patiënt gebruikt om de verzakking te verhelpen. Soms is het bindweefsel teveel beschadigd of van slechte kwaliteit. Dan wordt er gebruik gemaakt van kunststof matjes.

Kijk verder bij blaasklachten

Cookie-instellingen